1. آرمان بزرگ ، همواره زاینده امید است . حکیم ارد بزرگ
2. هیچ اهرمی ، همچون بردباری و امید ، نمی تواند سختی ها را از پیش پایمان بردارد . حکیم ارد بزرگ
3. آسیب دیده ، همیشه درهای آرزوهایش ، کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید ، که زندگی ما را دگرگون می سازد . حکیم ارد بزرگ
4. با بدیهای دیگران ، دل خویش را به سیاهی نکشیم ، همواره نگاهمان ، به راستی باشد و مهربانی . حکیم ارد بزرگ
5. زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم ، نگرانی به دیدارمان می آید . حکیم ارد بزرگ
6. آدم افسرده و ناامید ، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است ، باید به او کمک کرد ، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد . حکیم ارد بزرگ
7. اگر پرواز را باور کنی ، پر و بال خواهی گرفت . حکیم ارد بزرگ
8. آرزوهای خویش را ارزشمند بدان ، که توان پرواز تو ، به سوی آرمان هاست . حکیم ارد بزرگ
9. آدمی می تواند ، بارها و بارها به شیوه های گوناگون ، قهرمان شود . حکیم ارد بزرگ
10. در تاریکترین شب های ستم ، روشنترین ستاره های رهایی ، زاده می شوند . حکیم ارد بزرگ
11. ترس از جدایی ، جدایی به بار می آورد . حکیم ارد بزرگ
12. نام دیگر کوچ ، امید است . حکیم ارد بزرگ
13. جهان ، گستره ناامیدی نیست . حکیم ارد بزرگ
14. جهان دوست داشتنی است همانگونه که ما دوست داشتنی هستیم . حکیم ارد بزرگ
15. امید و شوق به زندگی ، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد . حکیم ارد بزرگ
16. کشتن امید آدمیان ، کمتر از جنایت نیست . حکیم ارد بزرگ
17. از آدمهای خودستایی که آرزوهای شما را به ریشخند می گیرند ، دوری کنید . حکیم ارد بزرگ
18. امید به بهروزی و رشد را از خویش دریغ نکنید . حکیم ارد بزرگ
19. از طبیعت می توان ، امید و شوق به زندگی را آموخت . حکیم ارد بزرگ
20. همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید ، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید ، خود را دوست بدارید و برای بهروزی ، کوشش کنید . حکیم ارد بزرگ